Update: 15 december 2024
Let op !!!
19 januari XL rit. Zondagochtend om 9 uur vertrekken bij de kerk in Oostzaan.
Oostzaanse fietsploeg
Archief 2e kwartaal 2017
2 april 2017
Half 10, we vertrokken zonder Joan, Jack, Ron, Astrid en Rien aan een nieuw rondje Edam.
Om 10 uur verzamelen bij Purmerland waar een grote groep reeds klaar stond, echter zonder Bert J en Jan K. wel met o.a Aart, Jan R, Barend C, Eric B, Mark K en Nanne. Allemaal hardrijders, zodat Bert J en Jan K de bui al zagen hangen en waren (laf) eerder vertrokken. Of waren ze in training om goed voor de dag te komen in Mallorca ?, Jan leerde Bert hoe op kop te rijden ??
Tot Oosthuizen reed o.a Jan R op kop en reed Teun als een jonge god mee, bij Oosthuizen zwaaide hij nog naar ons en reed een korter rondje. Op de weg naar Hoorn werd gas gegeven en wie niet in de waaier zat was gezien. Jan D, Jan H, Wim A, Piet, Rob en ik namen de 3e afslag en haalden Bert en Jan in. Gezamenlijk reden we naar de koffie.
Buiten op het terras was het heerlijk, we hadden onze koffie op toen de A's arriveerden.
Wij maakten plaats voor die kanjers en reden in een gelijkmatig tempo richting Zaandam tot we ingehaald werden door .... jawel Martin Daas , had er al 130 km opzitten en nam meteen de kop over. Dit werd Jan K teveel en ging bij het viaduct rechtdoor , terwijl wij met uitzondering van Piet, Martin lieten gaan en op Jan wachten. Helaas hebben we hem niet meer gezien.
Bij het kalf doorgereden omdat de tv aanstond.
Lekker gefietst.
Cees
2 april 2017
Een super mooie lentedag, ik had er zin in vandaag. Bij de Melkwegbrug alleen Percy, Renzo was wat slapjes, Dirk nog last van de knie, Patrick is met run-bike-run bezig, Jerry had in Vlaanderen op de kasseien gespeeld en Olaf moet eerst rustig fietsen om weer aan te sterken. Met zijn tweeën op naar Oostzaan waarbij Percy onderweg twijfelde of hij met de A of de B zou meerijden. Zijn lichaam is nog niet geheel hersteld van de chemo en in plaats van achter de groep aan harken in de A rijdt hij liever op kop in de B.
Bij de kerk weer een redelijk grote groep. We begonnen heel rustig, het leek wel een winterrit, netjes twee aan twee over de Haal. Ik denk dat we de 33 km/u niet eens haalde. Onderweg pikte we Nico, Paul, Martin en Emiel op. Dat was denk ik het sein om een beetje gas te geven. In Purmerend netjes via de Sluiskade en langs de woonboten. Daarna ontplofte de groep. Emiel trok er hard aan, Romke had ook goesting en Ron J samen met Nico gaven er nog een snok extra aan. We vlogen over de dijk en ik denk dat Percy spijt had dat hij voor de A had gekozen, hij moest er samen met Paul af. Percy volgende keer: bij twijfel, niet doen.
Na het keerpunt, de wind schuin van achter ging het hard. Niet iedereen draaide mee, ik denk gevalletje teamorders of was het een echt Terpstraatje? Er zitten immers (oud)DTS leden in onze ploeg en kennelijk hebben die dezelfde tactieken geleerd als Terpstra toepaste in België, vorige week, toen hij zijn benen stil hield en Sagan van hem het werk moest doen. In ieder geval draaide het niet zo mooi en regelmatig, al zat de gang er wel in. De sprint werd gewonnen door Ron J, in DTS kleding. Logisch dat hij wint zouden mijn leerlingen op school zeggen want hij "zit" op wielrennen. En als je ergens op "zit" dan ben je altijd heel goed in die sport.
Ondanks de trage start een snel rondje, 1.02 en dat inclusief stoplicht in Purmerend.
De koffie op het terras, lekker in het zonnetje. Opvallend dat er direct plaats werd gemaakt voor ons. Bert J ging gelijk weg want hij is bang om te worden ingehaald. Kennelijk wil hij ons niet meer voorzien van zijn tactische aanwijzingen tijdens de koffie, of hij beseft dat het tegen dovemansoren is gericht.
Na de koffie gaf Emiel gelijk gas, konden we weer in de achtervolging. Kan er voortaan niet even rustig gereden worden totdat iedereen aangesloten is? Bij Oosthuizen hadden we hem bijgehaald ( de eerlijkheid gebied te zeggen dat hij zijn benen stilhield omdat zijn medevluchter rechtdoor naar Hoorn reed) en bij Hobrede waaide de eerste slachtoffers er al af. Beide Paulen, Hans en Jan B waren de prominenste namen. Uiteindelijk met 4 man over en Jan L won de sprint. Deze oude jongere begint steeds beter te rijden. Op het kantje zitten hoef je hem niet te leren, uit de wind zitten heeft hij ook een neusje voor, maar ik vind het knap hoe hij zich staande houdt en aan het eind nog kan sprinten. Ik weet niet wat hij op zijn doordeweekse ritten doet, maar iets doet hij kennelijk goed. Zou hij soms naast Bert J rijden en naar zijn adviezen luisteren?
Peter
9 april 2017
Vandaag een hele mooie dag, kortebroek uit de kast gehaald en zelfs geen mouwstukken aangetrokken. Bij de kerk 8 man en onderweg sloot Emiel ook nog aan. Verheugende berichten uit de ziekenboeg, Olaf is weer op de fiets gezien en rijdt alweer aardig wat kilometers, Dirk heeft ook weer de eerste kleine rondjes gereden. Het wachten is nog op de terugkeer van Eric.
Het lijkt traditie te worden, rustig vertrekken vanaf de kerk. Totdat er iemand wat onrustig wordt en de gaskraan open zet. Dit keer kon Jerry zich niet inhouden en halverwege de Haal voerde hij het tempo op. Dan laat Renzo zich ook niet kennen en gaat nog harder overnemen. Dus bij Purmerland lagen we weer aardig op snelheid.
Percy kon het netjes bijhouden, hij had op Hans gerekend maar die was met de B mee gegaan. Ik dacht dat hij wel weer elke week met de A zou rijden want vorige week ging het toch lekker. Nu hadden we alleen Jan L als krasse knar mee. En die rijdt als in zijn jonge jaren. De trainingen op dinsdag en donderdag werken goed voor hem.
Het was druk vandaag, Bloesemtocht in de Beemster dus veel wandelaars op de dijk. Dan vanwege het mooie weer veel fietsers en motoren onderweg. Dat maakt het lastig rijden met 9 man. Waar de eerste 3 van de groep makkelijk langs wandelaars kunnen manoeuvreren hebben de achterste daar wat meer last van. Gevolg was veel verwijten naar elkaar, ach, altijd blijven opletten en niet blindelings volgen zou ik zeggen.
Ik had zo'n gevalletje bij Oosthuizen, een mevrouw met bakfiets wilde links af, wij komen net lekker op gang en schieten erlangs. Ik zag dat niet zitten en kneep in de rem en probeerde er rechts langs te gaan, lukte niet dus moest bijna stil staan. Gevolg was dat de groep weg was en ik in een uitzichtloze achtervolging zou belanden. Ik heet geen Greg en ik zag mijn geest al dwalen, enkeltje Edam. Gelukkig keek iemand achterom en werd er netjes gewacht, ik heb gelukkig een paar vrienden bij de OFP.
Niet alleen Jan L rijdt alsof hij net 24 is, ook Ron J rijdt weer als een jonge god. In een mooie stijl rijdt hij netjes mee en op weg naar Scharwoude liet hij even zien waar hij toe in staat is. Je ziet niet aan hem af dat hij hard rijdt maar de groep voelde het wel. Ik zag zwarte sneeuw, Percy moest alle zeilen bijzetten om bij te blijven en niemand nam meer over. En Ron? Die trapte rustig door.
Het laatste stuk net voor Edam was rommelig, ik denk dat iedereen met de sprint bezig was. Er werd niet meer overgenomen, er werd rond gekeken en de benen maalden niet meer zo snel rond. Uiteindelijk ging Ron aan en kon Renzo net aanpikken en zijn wiel als eerste over de meet duwen.
Na de koffie eens als eerste opgestapt, is een stuk relaxter door het tunneltje rijden. Nu geen idiote tussensprint hoeven te maken om de groep in te halen. Windje mee ging het hard, op de dijk was het weer opletten met al het zondagsverkeer. Uiteindelijk op de Zuiderweg met mannetje of zes overgebleven, Jan L won de sprint. Het lijkt wel voetbal waar Duitsland altijd wint. Bij ons is het: we sprinten dan wel mee maar het is altijd een Leegwater die wint.
16 april 2017.
Nog 6 dagen voor De Ronde van Noord-Holland. Vorige week als een toerist bij de B gereden. Kon nog net het wiel van Piet Krol houden. Dit ten gevolge van een forse verkoudheid en daarnaast lijken ook de knieën het te begeven. Afgelopen donderdag leek er sprake van een lichte remonte. Ik kon Ueber-Nico bijhouden. Met Jan Leegwater. En als je dan leest, dat er trainingen van 140 kilometer gedaan worden, wordt het soms wat teveel. Zal ik Egmond Binnen halen? Op de kaart van de Kop van Noord-Holland heb ik minutieus bestudeerd hoe ik vanaf welk gehucht het meest efficiënt kan afsnijden. Er zijn opties. Vanaf Medemblik is alles namelijk weer mogelijk. Als ik De Kei win, maak ik voor 31 december 2017 een bedevaart naar Oudenaarde. Met bezoek aan het wielermuseum en zal ik de schoenen van Freddy Maertens kussen. De Kei zal ik aanbieden en een verzoek doen om dit felbegeerde relikwie een plaats in het museum te gunnen. Maar ja, vandaag liep ik in de duinen van Castricum paaseitjes voor de kleinkinderen te verstoppen, terwijl de A langs de IJsselmeerdijk denderde. Morgen zal ik de West-Friese Zeedijk verkennen. Op het binnenblad zal ik de bochten in mij opnemen en uitpeilen hoe lang het duurt voor de afslag naar Schagen komt. En dan woensdagavond en donderdagochtend een generale repetitie doen. De eerste afzeggers zijn er al: Jack Buddingh en Ron Smorenberg, beiden oud-winnaars van de Kei. Er ontstaat wat ruimte in de waaier. Mijn voorstel (maar wie ben ik?) is om zaterdag om 8 uur te starten bij het Heerenhuis. Wat mij betreft doen we een lichte warming up tot Medemblik om vervolgens kneiterhard te eindigen richting Zuiderweg.
Nog een voorstel: woensdagavond start verplaatsen van 18.45 naar 19 uur.
Hans Wierda
16 April 2017, eerste Paadag
Vandaag was ik iets verlaat en niet op tijd bij de kerk in Oostzaan. Jerry wilde op tijd bij zijn paasbrunch zijn en stelde voor iets eerder weg te gaan en dan later bij de OFP aan te sluiten. Dat iets eerder weg werd 7 uur in de ochtend, slik. Toen de wekker ging dacht ik nog: waar ben ik aan begonnen. Maar eenmaal op de fiets maakt het niets meer uit, of het nu 7 uur is of 9 uur. Trappen moet je toch en voordeel is dat het nog rustig is op de weg. We reden naar Medemblik heen en weer, Jerry deed al het kopwerk want ik zat in mijn hoofd alleen maar aan de rit met de OFP te denken. Kan ik ze straks nog wel bijhouden en hoe voelen de benen na 100 km doorkachelen? In Oostzaan dus niet helemaal naar de kerk, het groepje kwam ons al tegemoet rijden. Kleine afvaardiging dit keer: Nico, Jan en Jan en Hildo. Gelukkig klein groepje en erkende snelheidsmonsters als Jack, Ron, Dirk ontbraken. Dat moest wel lukken vandaag. Jerry reed mee tot Purmerend en sloeg toen af naar Amsterdam en wij reden met zijn 5en lekker door. Gunstig windje en iedereen deed zijn beurtje, alleen Jan L had vandaag denk ik geen goede benen. Hij nam zijn vertrouwde positie achterin weer in en hield het overzicht vandaag. Afgelopen weken viel zijn goede rijden juist op en deed hij gewoon zijn beurtjes op kop. Heeft hij de laatste trainingswijsheden bestudeert en is hij deze week gas aan het terug nemen om zaterdag uitgerust aan de start te staan voor de ronde?
Nico had er zin in vandaag en trok af en toe hard door, ik moest flink doorbijten om het achterwiel van mijn voorganger niet te verliezen. De sprint heb ik laten lopen, geen power in de benen. Ook niet helder van geest meer want ik heb geen idee wie de sprint won.
In het koffiehuis was het lekker druk, de B was goed vertegenwoordigd en rond 11.17 uur vonden ze dat er genoeg gekletst was en vertrokken ze voor tweede deel van de rit. Ik was nog steeds niet geheel hersteld en had alles niet meer zo helder. Stapte ook snel op de fiets en kwam er onder weg achter dat ik mijn bidon had laten staan. Terug rijden om hem te halen en dus weten dat je alleen het stuk naar de Wijde Wormer zou moeten rijden of toch bij de groep blijven en de bidon maar als verloren te beschouwen. Ik ben toch wel gesteld op mijn materiaal, zelfs een bidon, dus reed ik terug. Op de dijk zag ik in de verte de groep gaan, niemand miste mij en ze reden lekker hard door. Tja eigenlijk wel logisch want de OFP wacht immers op niemand, een regel die duidelijkheid schept en ik kan mij er helemaal in vinden. Helaas trok de wind aan en moederziel alleen harkte ik tegen de wind in naar het eindpunt. De benen waren zwaar en veel macht had ik niet meer. In de verte zag ik dat Hildo gelost werd bij Hobrede, ik hoopte nog bij hem aan te sluiten maar ik reed gewoon te langzaam. De finish op de Zuiderweg heb ik niet meegemaakt, dus ook deze uitslag moet ik jullie schuldig blijven. Over het viaduct en met een steeds harder wordende wind zakte de moed mij in de schoenen, toen het ook nog begon te regenen had ik het helemaal gehad. Het tempo zakte tot een bedenkelijk niveau en uiteindelijk kwam ik zeiknat bij de finish aan. Helaas mijn “vrienden van de OFP” hadden ook geen zin om te wachten in de regen zodat ik moederziel weer alleen verder reed. Het ging nog harder regenen en waaien, ik besloot door te rijden naar mijn ouders. Daar brandde de kachel en kon ik wel een de accu wel even opladen. Laat in de middag reed ik naar huis, windje in de rug en droog weer. Was ruim op tijd thuis om de mooie finale van de AGR te zien.
Hans, zaterdag ben ik present om 8 uur. Ben benieuwd wie er nog meer aan de start staat.
22 april De Ronde van Noord-Holland.
Acht uur precies vertrokken we. Een groot peloton. Verdeeld in een A, een B en een C. De eerste Ronde zonder Roel. Die nam altijd de foto. Ook onderweg bij Assendelft, liggend vanuit de berm. De foto bij het Heerenhuis heb ik als stand-in genomen. De foto liggend vanuit de berm bij Assendelft heb ik laten lopen. We hadden een mooie groep: Jerry, Jan en Renzo Leegwater, Jan Rus, Jack, Peter van Diepen, Paul Daas, Mike en ik. Het was fris en er stond een vervelende noordwesten wind. Waar ik voorheen rare inhaalacties moest doen vanwege in te halen groepen of een verkeerde oversteek, daar bleef ik dit jaar keurig in het wiel. Voor Bergen moesten we even stoppen om op Ron Janbroers te wachten. De man let op details en hij vroeg mij te luisteren of ik het ook hoorde. Ik hoorde niets. Het peloton werd plat gelegd en Ron inspecteerde zijn fiets met de precisie van een Stasi uit het voormalige Oost-Duitsland. Er bleek een blaadje van een wintereik tussen de voorrem en de band te zitten. Wie Ron kent weet, dat hij in staat is om de fiets bij een mislukte diagnose bij de lokale fietsenzaak in te leveren en met de taxi terug gaat. Gelukkig werd het euvel verholpen en konden we de West-Friese Omringdijk pakken. De wind stond zo gunstig tegen, dat ontsnappen geen optie was. En de stukjes op de kant waren te kort om schade aan te richten. Alleen Mike moest lossen. Na de dijk gingen we via Schagen, Haringhuizen en Moerbeek naar Kolhorn. En we bleven bij elkaar. Na Kolhorn kregen we een vervelend fietspad naar Middenmeer en daar ging de boel op de kant. Er waren 2 slachtoffers: Jan Rus en Ron Janbroers. Ik overleefde ternauwernood en voor de wind reden we naar Medemblik. Er werd sociaal gereden. We wachtten op Jan en Ron. En gezamenlijk kwamen we aan in Medemblik. Wind tegen 32,4 gemiddeld over 93 kilometer. Even later kwam ook Mike binnen. Met verbazing heb ik gekeken hoe Jan Leegwater zich handhaafde in de waaier. Steeds uit de wind en niet op kop. Hij lijkt deze techniek steeds meer tot kunst te verheffen. Na de koffie werd duidelijk wie de sterke mannen waren. Na een ziedend vertrek uit Medemblik lag Jan Rus er snel af. In Hauwert demarreerde Jerry en hij bleef 20 kilometer weg. Onderweg in de achtervolging gebeurde wat ik al verwachtte. De groep was te groot voor een waaier op het fietspad en ik lag er bij Zwaagdijk West op kilometer 110 vanaf. Ik besloot om bij Hoorn langs de dijk naar Oosthuizen te gaan en ben via Oosthuizen naar het Heerenhuis gereden. Daar bleek Ron Janbroers de Kei gewonnen te hebben. Bij het Noord-Hollands Kanaal was Peter gedemarreerd en solo reed hij over de Zuiderweg. De pechvogel kreeg echter een lekke band voorbij de afslag van het viaduct. De rest bleek niet bij machte om de ontketende Ron van de overwinning te houden. Naar mate er meer bier gedronken werd bleek bij Renzo het melkzuur steeds hoger te zitten in de sprint. Aanvankelijk tot de navel, even later tot zijn strot en tenslotte kwam het uit zijn oren.
Hans Wierda
22 april De Ronde van Noord-Holland
Kwart voor acht op pad met Jan D naar het verzamelpunt het Herenhuis, daar stonden ze, de strijders met hun stalen (carbon) rossen klaar om de strijd voor de kei te be kempen.
Wat ik van achteren kon zien dat Eric B resoluut de kop nam en het in een gelijkmatig tempo tot Assendelft. Daar op het fietspad aangekomen wat tempo verschillen ivm groepjes inhalen zodat wij achteraan kleine gaatjes moesten dichten. Vlak voor de spoorlijn overgang kon Piet het niet dicht rijden, Ron probeerde hem nog mee te nemen om aan te sluiten bij de groep.
Vorige week hadden we al afgesproken om in ons eigen tempo te rijden dus hebben we( Jan en ik) gewacht op de groep waar Piet in reed. Gezamenlijk reden we tot het stempel punt in Alkmaar, de wielerbaan, waar Fred H en Wim A zaten te wachten. Daar nog wat langer gewacht totdat de hoosbui over getrokken was. Piet , Fred en Wim gingen door voor de 160 km, (Piet zou ter plaatse beslissen) wij Jan en ik gingen voor de 110. Heerlijk koffie met appeltaart genomen bij het ons vertrouwde adres, en reden redelijk voor de wind in een lekker tempo naar Zaandam.
Mooie tocht, veel bloembollen gezien. Ron gefeliciteerd met de kei en Peter met de pech prijs.
Groetjes Cees
Zondag 30 april
Ere wie ere toekomt. Na al een ijzersterk gereden Ronde van Noord Holland was ook vandaag Jerry de te kloppen man. Gestart bij de kerk met een klein select groepje van 5 man t.w. Jerry, Jan B, Paul de buurman, Jan R en ondergetekende. O.a. Hans W had vandaag gekozen voor een hersteltraining bij de B. Aangejaagd door Jerry en met support van Jan R en Jan B draaiden we gelijk al een pittig tempo. Na een versnelling van Jerry moesten op de Beemsterdijk Paul de B en Jan R de rol lossen. Samen met Jan B, die een sterke indruk maakte, bepaalde Jerry het tempo. Ikzelf beperkte me tot volgen en te reageren wanneer Jerry er van tussen probeerde te muizen. Zeer terecht ging Jerry als eerste over de meet in Edam. Bij de terugrit sloten o.a. ook aan Olaf, Dirk en Emiel. Ook nu was het weer Jerry die het tempo bepaalde en er in z'n eentje voor zorgde dat we na Hobrede met drie man t.w. Jerry, Emiel en ondergetekende de Beemsterdijk opdraaiden. Dit was gelijk de slag mede gezien het hoge tempo van Jerry. Waar we niet op gerekend hadden was een gesloten brug bij Purmerend. Olaf, Dirk, Jan B en ook Paul de buurman en Jan R sloten weer aan. Nadat Emiel op de Noorderweg besloot af te steken huiswaarts draaiden we uiteindelijk met vier man de Zuiderweg op voor de finale t.w. uiteraard Jerry, Dirk en Olaf die beiden weer een sterke indruk maakten en als slot op de deur ondergetekende. Jerry probeerde het met een lange sprint maar moest uiteindelijk buigen voor Dirk en ondertekende. Maar zoals gezegd het was Jerry die de koers maakte vandaag.
Groet Jan Leegwater
30-04-2017
Na de valpartij van zo’n twee jaar geleden met Piet (die met Sinterklaas), waagde Joris eindelijk weer de stap om aan te sluiten bij de B-rijders van de OKP. Ik moest hem er van overtuigen dat het dit keer alleen B-rijders zouden zijn en dat het een stuk relaxter rijden zou zijn. Ik sprak uit ervaring aangezien ik zelf het afgelopen half jaar nogal eens noodgedwongen met de B meereed.
En dan blijkt er deze keer toch een ontzettend grote groep bij de kerk in Purmerland te staan. Dat zal Joris niet bevallen hebben, maar de afwezigheid van de Piet (van Sinterklaas) stelde hem dan nog enigszins gerust... Ook dit was van korte duur. Ik denk dat de groep inclusief de late aansluiters waaronder ook de Piet (van SInterklaas) bestond uit zo’n 20 – 25 man, misschien wel meer... Er hadden zich ook meerdere potentiele A rijders aangesloten, waaronder Emiel (net van vakantie), Dirk (een onwillige knie), Hans Wierda (?) en een snelle groep bestaande uit de cohorten van Harold Knebel, uit Broek in Waterland. Deze laatsten kunnen blijkbaar de weg naar Oostzaan niet vinden.
Ondanks al deze spierbundels ging het verbazingwekkend rustig naar Oosthuizen. Ik waarschuwde Joris al wel dat achter Oosthuizen de vlam in de pan zou kunnen slaan. En dat deed het ook. Toen de rook optrok keek ik om me heen maar kon Joris niet ontwaren. Ik liet maar lopen en ging wachten. De restanten van de B-groep kwamen me voorbij. Ik zette me aan kop van de groep waar Joris zich in bevond.
Op de dijk naar Edam moest hij ook hieruit lossen. Hij bleek nog niet genoeg ervaring te hebben met slipstreamen. Slalommend door toegestroomde kitesurfers zijn we met zijn tweeën plus een paar aanhakers veilig aangekomen in Edam.
Koffie drinken. Bij de koffie schoof nog een klein groepje rijders aan, de A groep, die bestond uit zo’n 5 man. Het verschil met de grootte van de B-groep vandaag was enorm.
Zonder de heren met de mooie fietsen uit Broek in Waterland gingen we weer van start. Niets sociaals overigens, meteen vol gas. Jerry voorop met een overschot aan dadendrang met Jan Leegwater plakkend in zijn wiel. Ik had me op kop van een tweede waaier gezet in de veronderstelling dat Joris daarmee ook mee kon komen. Achter Middelie bleek dat Joris afgehaakt was. Nu mocht hij zelf de weg naar Purmerend vinden, is niet zo heel lastig vanuit Middelie..
Aangezien de heren voorop iedere bocht uitsprintten, werd de kopgroep al bij Oosthuizen gevormd uit 3 personen. Aanjager Jerry voorop en iedereen die nog in de bocht of zelfs nog voor de bocht zaten, eraf. Zoals ik al zei, niets sociaals aan. Blijkbaar zit de uitkomst van de Ronde van NH nog wat dwars bij Jerry... :-) Ergens achteraan moest ik in mijn eentje mijn hele gewicht (ja Jerry...) weer op gang krijgen. Op weg naar Purmerend JanB en Dirk weer opgeraapt om dankzij een openstaande brug in Purmerend weer aan te sluiten bij de koplopers. Bij de sprint op de Zuiderweg bleek dat JanL vandaag het juiste wiel had gekozen.
Wat heerlijk om weer op zondag mee te fietsen.
Nog een tweetal vragen:
* hoe krijgen we de A rijders uit deze grote B ploeg bij de A ploeg? Ik kan me nl niet voorstellen dat de kern van de B ploeg het gisteren fijn vond om in zo’n grote onoverzichtelijke groep te rijden... Ik vond in ieder geval niet heel fijn.. En dan krijgt de A ploeg ook weer wat meer body.
* wel vaker na de Ronde van NH bestaat het idee om wat regelmatiger een iets langere tocht te rijden op zondag. Dan hoeft het niet meteen zo’n een hele lange tocht te zijn, maar zo’n 40 – 50 km meer dan nu op zondag wordt gereden. We willen natuurlijk wel op dezelfde plek koffie blijven drinken....
Ik heb de vrijheid genomen om een route uit te zetten: https://www.strava.com/routes/4245358. De smaak van zondag gecombineerd met een vleugje woensdag met een extra toefje erbovenop. De 3e zondag in de maand?? idee??
Helaas ben ik er niet aankomende zondag, maar ik ben wel benieuwd naar reacties....
groet, Olaf
07-05-2017
Vandaag aan het vertrek een flink aantal kleppers waaronder Martin D, Jerry, Ron J, Renzo, Nico en Jack. Aangevuld met Paul de buurman, Jan B, Emiel, Peter zonder helm en ondergetekende. Zeker tegen de wind richting het keerpunt namen de kleppers hun verantwoording. Met z'n vijven draaiden ze een pittig tempo. Mede omdat de wind op kop stond kon ook de rest goed volgen. Van een andere orde was het gedeelte voor de wind richting Edam. Nu ging de gaskraan vol open. Vooral door de vele tempo versnellingen was het lastig volgen. Alle hens aan dek dus. Na diverse uitloop pogingen leek Martin het te gaan halen maar het was uiteindelijk Renzo die hem nipt voor bleef. Na de koffie zonder Martin en Emiel maar met Dirk en Rien ging we op weg voor deel twee. Ook nu waren het de grote meneren die het tempo bepaalden met als "kopman" wederom Jerry. Nadat Dirk en later ook Renzo kozen voor Purmerend sloten in Neck nog een aantal "Blue train" renners aan waaronder Henk Lukke. Ook nu was het Jerry, op de Zuiderweg geholpen door Ron J, die het tempo bepaalde. Mooi om te zien was het attente rijden van Paul de buurman die zich voorin goed handhaafde. De sprint leek een prooi te worden voor good old Henk Lukke maar gelukkig kon ik de bloemen binnen onze Oostzaanploeg houden door Henk "ruim" voor te blijven.
Groet, Jan Leegwater
Verslag 14 mei
Eindelijk begint het een beetje op de lente te lijken. Geen koude wind uit het noorden die de temperatuur drukt. Vandaag een stevige bries uit het westen, zonnetje en een lekker temperatuurtje. Tijd om een beetje kleur op de benen en armen te krijgen want die zijn nog maagdelijk wit. Olaf reed weer vanaf het begin met de A mee, Percy koos samen met Hans voor de B. Bij de kerk de gebruikelijke heren: Renzo, Jan, Paul, Hildo, Nico en Romke was er weer eens bij samen met een ander iemand op een mooie Cervelo S3, zijn naam is mij even ontschoten. Onderweg pikte we Emiel weer op. Paar mensen waren naar de Veluwe gegaan om op de fietsen met de dikke banden te rijden en Jerry moest ontbijt op bed verzorgen.
Het ging gelijk hard op de Haal. De wind was gunstig met met snelheden boven de 40 km/u reden we naar Purmerend. Niet iedereen draaide mee, Jan fungeert meestal als een soort slot op de deur. Hij zit altijd gunstig in de groep, precies op het juiste plekkie om te profiteren van de meeste zuiging van ons groepje. Achter Jan is het altijd lastiger rijden als de weg smaller wordt en er een waaier wordt gevormd. Maar Jan inhalen is voor velen kennelijk een stap te ver. Vooraan draaide een klein groepje lekker rond, ik denk man of 4. De rest zat achter Jan te slipstreamen en vond het wel best. Door Purmerend ging het rustig en na de woonboten het gas erop. Het was druk met fietsgroepjes maar gelukkig geen rare dingen voorgevallen, we reden gedisciplineerd. Op de ventweg naar Schardam trok Nico paar keer hard door en Paul werd daar het slachtoffer van. Na Scharwoude moesten we tegen de wind in en zakte het tempo. Nu kwam Hildo te hulp en draaide lekker mee. Hij heeft dit jaar grote ambities denk ik want is bezig met een serieus trainingsprogramma. Op dinsdag olv van Rik Krijt fietsles bij DTS, op maandag mee met dokter Bas, dan nog naar Spaarnwoude voor een wedstrijd en af en toe wedstrijdjes op de fixi zoals laatst in de ronde van de Orteliusstraat. Ja Hildo is de man die we het komende jaar in de gaten moeten houden. Natuurlijk deden we dat al, maar dat was om zijn opmerkelijke kleding en sokken keuze. Daar waar de meeste okp leden kiezen voor stemmig zwart valt hij altijd op met een leuk afwijkend shirt.
Opvallend was verder dat hoe dichter we bij de finish in Edam kwamen hoe minder mensen het kopwerk deden. Uiteindelijk werd het een sprint tussen de Leegwaters en won junior het nog net van senior. Al denk ik dat Jan hem gewoon heeft laten winnen zoals een goed vader altijd het beste met zijn zoon voor heeft. Het was trouwens een snelle rit, net boven het uur. Recordje van dit jaar.
Het terras was overvol, door het koude voorjaar was terras achter nog niet helemaal gebruiksklaar en moesten we stoelen van binnen halen om lekker knus tussen de B te kunnen zitten.
Mijn aankondiging van een lange rit op elke 3e zondag van de maand werd niet heel warm ontvangen, of dat kwam door het aangename weer of dat iedereen na een harde rit er niet aan wilde denken om een nog grotere ronde op zondag weet ik niet. Op Strava werd het initiatief van Olaf met meer gejuich ontvangen. In ieder geval gaan we het proberen, 1x per maand een lange rit, combinatie van ronde op woensdag en zondag. 9 uur vertrek vanaf de kerk van Oostzaan en motto is samen uit.....samen thuis. We wachten op elkaar en wachten ook bij kruisingen.
Na de koffie, dit keer redelijk rustig vertrek, ging het gas net voor de afslag naar Middelie erop. De A rechtdoor en in een lang lint naar Oosthuizen. De groep brak op een gegeven moment, moest even hard doorrijden om de aansluiting te vinden.
In Purmerend wachten voor de brug, ook dat krijg je als de temperaturen stijgen. Meer mensen in bootjes en dus af en toe de brug omhoog. Op de Zuiderweg nog klein groepje over, de wind was ook iets pittiger geworden en mijn benen begonnen een beetje zeer te doen. Had de dag tevoren een ritje vanuit Rotterdam gemaakt naar het zuiden, ik belandde bijna in de geboorteplaats van Eric onze bekende toeteraar. Deze streek heeft, naast deze klepper, nog veel meer wielerhelden voortgebracht. Ik kwam plaatsnamen tegen als St Wilibrord en Hogerheide, de echte wielerfans weten natuurlijk wel wie daar vandaan komen. En anders even aan Hans vragen, onze wielerwikipediaan van de okp. Verder een bezoek gebracht aan het geboortedorp van Vincent van Gogh, ja met fietsen kom je nog ergens.
Maar de benen waren dus moe, echter bij de andere was het scherpe er ook wel vanaf en toen Olaf het tempo opvoerde kon ik lekker op tempo komen en uiteindelijk het sprintje afmaken. Toch een keer gewonnen en de wrange nasmaak van mijn verlies van de ronde weggespoeld. Trouwens elke keer als ik op de Zuiderweg langs dat punt rijd waar ik lek reed voel ik toch een steekje. Ben er wel voor om de route te veranderen en voortaan de korte route over de Zuiderweg te nemen, dan viaduct van de andere kant over te gaan en over de Noorderweg naar het eindpunt te rijden. De sprint doe we dan de dijk op.
Peter
Verslag 21 mei
Vandaag iets nieuws voor ons ploegje, niet de normale route op de normale tijd maar een langere rit en een uurtje eerder vertrekken. Olaf had dat voorstel al een keer eerder gelanceerd en nu de daad bij het woord gevoegd. Elke 3e zondag van de maand een lange rit. Route gemaakt, op de website een aankondiging en vandaag benieuwd hoeveel rijders er bij de kerk zouden staan. Doel was samen uit en samen thuis, iedereen kan mee en we wachten op elkaar
We telden wel 12 man: Jan, Jan, Jan, Ron, Ron, Jack, Jesper, Fred, Bas, Rien, Olaf en ik. Vanaf de start reden Jan en Jan hard weg, maar werden netjes bijgehaald en gezamenlijk op weg naar Purmerend en daar de woensdagavondroute gevolgd. Bij Schermerhorn rechtsaf naar Ursem en over de dijken naar het noordelijkstepunt in de buurt van Obdam. De wind was redelijk aanwezig maar we konden redelijk doortrappen. Er was zelfs tijd voor een plaspauze, ja Jerry jij kan volgende keer ook mee.
Het is nog een beetje zoeken naar de spelregels van deze rit. Wel of niet een stukje hard en de groep op het lint zetten en dan later weer de snelheid laten zakken om iedereen weer bij te laten komen of een gelijkmatig tempo volgen dat iedereen kan volgen. Ik zag Bas af en toe wit wegtrekken als de snelheid werd opgevoerd en hij op het kantje kwam te zitten. Maar hij bleef goed volgen, hij is trouwens deze week koploper met weekkilometers. Het gaat denk ik goed met de bevolking van de Zaanstreek dat ze niet naar de dokter hoeven, want anders zou Bas geen tijd hebben gehad om zoveel te fietsen. Of het kan natuurlijk andersom zijn, de Zaankanters konden niet naar de dokter omdat die steeds aan het fietsen was. Wel een manier om te zorgen dat de zorgkosten niet omhoog kunnen, zal het eens voorstellen aan onze minister.
Wat verder opviel was dat de vooraf gedeeld route niet in ieder zijn garmin stond geprogrammeerd. Olaf kon niet even van kop af, anders waren we geheel verkeerd gereden.
Uiteindelijk kwamen we weer op bekend terrein, bij Scharwoude kende iedereen weer de weg en werd er nog even gas gegeven. Het was wel erg druk langs de dijk, veel fietsers in grote groepen. Opletten geblazen want ongeluk zit in een klein hoekje.
Er werd even goed afgesprint in Edam, sommige dingen veranderen nooit, maar omdat ik achteraan zat heb ik niet meegkregen wie gewonnen had.
De gevangenpoort was gesloten zodat we koffie dronken bij Hof van Holland, daar zat de B ploeg nog op ons te wachten. Ik denk dat sommige van de B best wel mee hadden gewild maar het niet aandurfde omdat ze dachten dat er niet netjes gereden kan worden door de OKP.
Hans deed nog een woordje om de winnaar van de RVNH Ron even in het zonnetje te zetten. Het plaatje voor op de kei werd aan hem overhandigd. Na de koffie de gewone route gevolgd, onderweg nog langs een vervelend ongeluk op de dijk gereden. 2 ambulances en politie die bij een fietsongeluk moesten optreden. Zo zie je maar weer dat met mooi weer je extra moet opletten, door de drukte op de dijk is de kans op een ongeluk een stuk groter.
Nog geen 2 km later bleek dat de ambulances niet veel indruk hadden gemaakt, Bas reed door rood, Jan vloog over de kruising. De rest bleef netjes wachten op het groene licht, vandaag geen haast, toch?
Op het viaduct liet Ron nog even zien hoe hard hij kan wegrijden, hij was niet te volgen. Gelukkig voor ons normale stervelingen, trok hij niet te lang door en haalde we hem voor de kruising weer bij. De sprint was beetje link, veel tegenliggers, maar Jan L was de rapste, hij weet hoe je het moet afmaken.
Ik vond het een mooie rit en voor herhaling vatbaar, was op gewone tijd thuis maar wel met wat meer kilometers in de benen, lekker. Voordeel van wat vroeger starten was dat het nog lekker rustig was, een heel verschil met het aantal fietsers na 11 uur. Olaf had prima route uitgezet, slechts 1 stukje fietspad en voor de rest lekkere ruime wegen, zelfs een paar mooie bochten voor Bas gezocht.
Dus schrijf maar in je agenda, 3e zondag van juni weer een lange rit.
Peter
4 en 5 juni
Vandaag wederom mooi weer en een flinke groep bij de kerk. Hans stond er ook en ik denk dat hij blij was dat er vandaag een aantal kleppers ontbraken. Geen Nico en Jerry maar nog genoeg snelle mannen om het lastig te maken. Opvallendste aanwezige vandaag: motoman Rien. Hoe ouder hoe gekker zeggen ze wel eens maar met deze man is het echt zo. Sinds de jaren voor Rien ook gaan tellen heeft hij het ultieme wapen ingezet en tegenwoordig rijdt hij met ondersteuning op zijn fiets. Wordt dit een nieuwe trend? Lukt het straks iedereen om op zijn 80 ste nog mee te rijden met de A? Het is in ieder geval een oplossing voor het steeds grijzer (en kalender) wordende pelotonnetje van de A dat langzaam uitdunt. De gemiddelde leeftijd loopt op, er komen weinig jonge goden bij dus wordt er naar andere wegen gezocht om bij te blijven. Ik voorspel een trend.
Op de Haal ging het vrij rustig, 2 aan 2 en babbelend richting Purmerend. Uiteindelijk hield Jan L het niet meer uit en trok als eerste de boel op een lint. In Purmerend even rustig en na de woonboten het gas erop. De wind was gunstig, schuin in de rug, alleen stukje voorbij Hobrede naar Oosthuizen even van opzij. Was gelijk aanpoten want er passen niet veel fietsers in een waaier op een smal dijkweggetje. Gelukkig was het maar kort en na Oosthuizen op de brede parallelweg kon iedereen weer netjes achterelkaar rijden en waren we niemand kwijt geraakt. Voorin werd er lekker gedraaid, achterin werd er goed gevolgd , de sterkste schouders moeten gewoon het meeste doen, nietwaar?
Vanaf Scharwoude de wind tegen, sommige hadden daar echter geen last van gezien de snelheid die ze ontwikkelde. Het hele groepje bleef bij elkaar en aan het eind een sprint die gewonnen werd door Romke, heeft hij naast elektronisch schakelen ook een extra hulpbronnetje?
De koffie op het grote terras en dit keer lieten we de B voor wat het was. Ze gingen weer vroeg weg maar wij bleven (gelukkig) wat langer zitten, het moet toch ook wel een sociaal gebeuren blijven dat fietsen op zondag. Tijdens het rijden zeggen we al niet veel dus moet dat wel even gecompenseerd worden bij de koffie. Bovendien moesten we wachten op Ron, die was iets later omdat hij hele zware benen had van de heg snoeien. Was daarvan nog niet geheel hersteld en besloot het wat rustiger aan te doen, kijk eindelijk iemand die luistert naar zijn lichaam. Zouden er meer moeten doen. Ron rustig zijn koffie opdrinken en daarna met de gehele groep richting de Wijdewormer vertrekken. De wind was nu flink toegenomen en op de dijk naar Purmerend werd het best wel spannend. Zou ons groepje uitelkaar vallen? Motoman Rien voorkwam dat, met zijn extra aandrijving vormde hij de tweede waaier zodat er niemand afpierde.
In Purmerend stonden beide bruggen open, het vaarseizoen is duidelijk begonnen. Rien en Ron wilden hun kunststukje van jaren terug niet herhalen en bleven netjes wachten voor de slagboom. Het laatste stukje door de Wijdewormer was pittig, wind tegen en opgefokte automobilisten maakten het niet gemakkelijk. Uiteindelijk werd de sprint gewonnen door good old Jan L, ongelofelijk waar hij de sprintsnelheid vandaan haalt. Ik zou hem bijna verdenken van een fiets met extra ondersteuning, toch volgende keer die fiets even scannen op hulpmiddelen.
Op de terugweg stond ik wederom voor een gesloten brug, lekker naar de bootjes kijken en daarna met een voldaan gevoel naar huis gereden.
Maandag rijd ik altijd met een groepje en omdat het nu 2e pinksterdag was hadden meer lieden besloten om mee te gaan. 10 man aan de start voor ons wekelijkse ritje. In het begin een beetje zoekend naar het juiste tempo, met zoveel rijders is dat best lastig. de een wilt rustig rijden in D1 want had zondag hard gereden, de ander had een D2 ritje in gedachten en nummer drie dacht er een mooie intervalrit van te maken in D3. Gelukkig na een kilometer of 25 waren de meeste hormonen wel tot rust gekomen of was iedereen wel uitgeraasd. Vanaf Alkmaar was de weg toch smal en met wat stoplichten zodat er netjes en rustig gereden werd. Na Heiloo de wind vol tegen en op de boulevard in Egmond stoppen voor een koffie. Jack wilde nog even een stukje strand meepakken, maar had snel door dat een andere fiets dan wel handig is. Tja en ook op het terras duurde het even voordat de mores van de maandagrit werd begrepen. 2 koffie met iets ernaast hoort er gewoon bij, we leven om ook een beetje lol te hebben nietwaar? Veel fietsen is een excuus om ook af en toe een gebakje te kunnen eten, dat lycra moet toch strak blijven zitten. Na de koffie door de duinen naar Castricum. Datzelfde idee hadden meer mensen, ik heb het nog nooit zo druk gezien op maandag en we moesten dan ook regelmatig in de remmen voor andere fietsers.
De wind was nog harder dan gisteren en dat gecombineerd met de klinkertjes maakte dat we hard moesten werken. Gelukkig is er altijd een beloning na het tegen wind rijden: windje in de rug terug naar de Zaanstreek. Rustig keuvelend over de communicatieweg reden we naar huis. Heren meerijders dank voor de gezellige rit.
Peter
Verslag 11 juni
Weer een mooie zomerse dag, ideaal fietsweer en dus een sterke vertegenwoordiging bij de kerk. Nico, Jerry, Ron, Jack, Paul, Eric, Jan L, Paul, Olaf, Dirk en later sloot Emiel ook nog aan. Windje in de rug naar Purmerend en rustig over de sluiskade en netjes wachten bij het stoplicht. Zomers is het gewoon drukker dus is het beter om even voor het rode licht te wachten en niet de wrevel van andere weggebruikers op te wekken. Ander voordeel is dat als je stilstaat je Strava tijd ook gewoon stopt. De andere die langzaam doorreden hadden als beloning een 5 minuten langzamere tijd op ons vaste rondje, wij reden gewoon een snel rondje van precies een uur. Eerlijkheid en fatsoen loont kennelijk toch.
Ander bijkomend voordeel was dat we LTD mee kregen in ons groepje. Ik dacht eerst dat Jan B aansloot in zijn sunweb pakje, maar al snel zag ik dat ik mij vergiste. LTD Is iets slanker dan de gemiddelde wielrenner van de Oostzaanploeg. Zeg maar gerust dat er helemaal geen vet op zijn lijf zit.
Er werd op de dijk erg hard doorgereden. NIco en Jerry trokken de boel op een lint en LTD nam ook een keer over. We hebben hem wel aan allemaal PRen geholpen op het stuk van Purmerend t/m Scharwoude. Kijk dat is leuk dat je een prof ook even kan helpen. Paul was niet zo te spreken over LTD, hij moest lossen in al het geweld. Commentaar van Paul op Strava: ik dacht dat LTD een meesterknecht was maar in plaats van mij in de groep te houden reed hij mij er gewoon af.
Na Scharwoude waren we weer onder elkaar en moesten we tegen de wind in naar Edam. Het briesje was inmiddels flink aangewakkerd dus moest er hard doorgetrapt worden. Na Warder was bij mij het beste er wel af en ben ik achter Jan gaan zitten. Tja dan kun je echt niet meer meedraaien want hij bewaakt zijn positie met verve. Uiteindelijk ging Jerry vroeg aan, viel stil en Ron kwam erover heen. Maar Jan zat stiekum in zijn wiel en plaatste een laatste versnelling en ging als eerste over de streep. Toch weer een Leegwater die wint.
Op het terras weer lekker druk en toch ook weer snel de koffie geserveerd. Daarna op weg naar de Zuiderweg met de nodige oponthoud. Stoplichtje waar we allemaal keurig wachtte en weer puntjes voor het fatsoensklassement scoorden, brug open bij de sluis en de traditionele scherprechter het viaduct was uit het parcours gehaald. Daar werd een nieuw asfaltlaagje aangelegd zodat we volgende week weer eens zonder stuiteren keihard naar boven kunnen rijden. De route dus aangepast en over de Noorderweg doorgereden, geen sprint dit keer want waar ligt de streep? Verwarring in ons pelotonnetje en geen Hans aanwezig die ons wel even zou helpen.
Doorgereden naar ons normale eindpunt waar zowaar de B ploeg nog stond te wachten. Na de gedegen analyse van Bert aangehoord te hebben vervolgde een ieder zijn weg naar huis of het terras. Je moet natuurlijk wel genieten na het fietsen.
Peter van Diepen
Vorige week zaterdag met LTD gereden op Sloten en zondag weer met de OKP. Het begint een beetje vervelend te worden.
Groeten, Nico.
18 juni
Vandaag wederom de lange versie van onze wekelijkse rit. Vorige maand de primeur en nu maar kijken of er weer zoveel belangstellende zijn. En het was druk bij de kerk, kennelijk fietsen we graag een lusje extra en houden we ook van een ritje waarbij iedereen kan volgen. Ik telde 14 man en 1 dame, een goede opkomst en het weer werkte ook wel mee. Weinig wind en een stralend zonnetje.
We begonnen rustig tot Purmerend, gewoon twee aan twee lekker keuvelend richting de Beemster. Daar reden we een stukje van de woensdagroute en nog steeds twee aan twee zette we koers naar het noordelijkste puntje ergens bij Spanbroek. De groep reed erg netjes, slechts af en toe moest er even iemand tot de orde geroepen worden omdat die het gas er even teveel opzette en er achteraan gaten vielen. Wat wel opviel was dat sommige lieden zo’n rit wel erg spannend vonden, twee keer werd er een plaspauze ingelast! Normaal is veel plassen een kwaal die met het klimmen der jaren opspeelt, opvallend was dat in de OKP juist de jonge garde veel moet plassen. Oorzaak? Misschien teveel inname van vocht op zaterdagavond in de vorm van bier? Of rijden we te langzaam voor deze groep en ipv het vocht uit te zweten (wat hun niet lukt omdat het te langzaam gaat) moet het overtollige vocht er op een andere manier uit.
Uiteindelijk reden we rond 10.45 weer bij Scharwoude weer het bekende parcours op. En dan gebeurt er iets grappigs, het is net alsof iedereen een beetje uitbundig begint te worden dat de finish bijna in zicht is. Als een stel koeien die inn het voorjaar voor het eerst de wei in mogen gaan sommige als gekken rijden. Wordt er niet netjes overgenomen, vallen er gaten, rijden we soms 31 en daarna 45 km/u. Kortom chaos troef. Hoe netjes en gedisciplineerd we het hele stuk tot Scharwoude reden hoe chaotisch gaat er daarna aan toe. Ik had beloofd aan Astrid dat we netjes zouden blijven rijden en de groep bij elkaar zou blijven. Maar op gegeven moment lukte het mij niet meer om het in het gareel te houden. Het was druk op de dijk, na een inhaalmanoeuvre ging het gas erop, de groep brak en Astrid zat in de tweede groep. Gelukkig was het nog maar 2-3 km en viel de schade mee. O ja en Renzo won de sprint.
Onderweg kwamen we nog een ambulance tegen, deze was voor Cor die ergens was gevallen. Ik heb dat allemaal niet meegekregen maar ik hoop dat het niet te erg is. Hoor volgende week wel wat precies gebeurt is en hoe de toestand van Cor is.
Na de koffie weer met een grote groep naar de Zuiderweg. Het rustige tempo van het eerste deel van de rit zorgde ervoor dat richting Oosthuizen er flink gas werd gegeven. Sommige testosteron goden hadden nog niet genoeg energie verbruikt en gaven serieus gas. Vele werden daar het slachtoffer van, want in de befaamde haakse bochten naar de ringvaart spatte de groep helemaal uit elkaar. Een voor een waaierde iedereen eraf en bleef er een select groepje vooraan over. Jerry pakte nog even het wiel van een brommer, de hele ploeg dook er achteraan. Gelukkig moesten wij links af over het viaduct, voorzien van een nieuwe egale toplaag. Iedereen reed op 60% om solidair met Jerry te zijn. Dus het ging niet zo hard meer. Ik had een beetje mazzel hoe het uitkwam bij de sprint, ik had het goede wiel van Ron, hij trok lekker hard door en ik kon zowaar aanzetten en het lukte mij om er overheen te komen en als eerste de streep te passeren.
Daarna moe maar voldaan naar huis en lekker op de bank met de beentjes omhoog. Het was een mooie vaderdag.
grt Peter
Verslag MTB
Geen verslag van de zondag deze week zag ik, dan maar een verslag van andere orde, Mountainbiken in de Ardennen en wel de marathon Haute Fagnes te Malmedy.
Ron Janbroers, Jack Budding Alexander Tji gan en broer Christiaan, togen naar het zuiden om deel te nemen aan de 90 km off road, de keuze was 65, 90 of 110, aangezien we ook nog naar huis moesten kozen we voor de 90.
Smorgens om even over 4 weer uit de veren om een uurtje later de fiets bij Jack in de auto te schuiven te op weg te gaan. De Gebroeders Gan waren er al eerder dus konden uitslapen.
Om ongv 9,15 gestart, voor de rit, het regende in Malmedy dus dat betekend in tegenstelling tot de afgelopen weken nattigheid in het terrein opletten dus, en dat was te merken ook de locals waren vooral het eerste uur heel voorzichtig, de vele boomwortels en gladde ondergrond waren verraderlijk. Hier heb je alle concentratie nodig, zowel omhoog als omlaag, en het was zwaar ongelooflijk, veel loopwerk want zelfs met onze baby verzetjes waren sommige klimmen niet te doen en ook enkele afdalingen moest er worden gelopen, vaak in de file met de andere deelnemers.
Op het eerste verzorgingspunt na nog geen 20 km hadden we er al 2 uur opzitten, Ron apte gelijk maar even naar huis dat het wel wat later kon worden vandaag, gelukkig waren de tweede en derde 20 iets beter te doen, het werd wat rustiger want de grote groep 65 km rijders waren tijdelijk van de route af, het werd droger en daardoor de ondergrond wat beter te doen.
Na ongeveer 60 km hadden we er al dik 5 uur opzitten en dan zit ik persoonlijk wel zo ongeveer tegen mijn omslagpunt aan van nog zelf kunnen bepalen hoe ik rij naar de doorhark modus. Het grote afzien ging nu zo ongeveer beginnen, de mindere periode breekt aan je gaat als oude man coördinatie foutjes maken en flikkert dan ook af en toe om omdat je net dat drempeltje niet goed opkomt of weg slibt, broekje stuk zadel scheef schrammetje hier en daar en maar weer doorgaan. , Van af de laatste post nog 18 km, pfff nog even mogelijk met een uurtje binnen, maar nee hoor het laatste gedeelte was zeker zo zwaar als het eerste stuk toen was het opletten vanwege de gladheid, nu de kop er goed bijhouden want je zit zo verschrikkelijk stuk dat een fout nabij is, op net boven de 80 km kwamen we malmedy in rijden en ik dacht dat dit het wel was maar nee hoor, weg over en daar ging het weer een verschrikkelijke klim van 5 km waar geen einde aan leek te komen, voor een van de weinige keren in mijn leven ben ik hier even van mijn fiets gegaan om even op adem te komen, en dan na deze klim natuurlijk de laatste afdaling zo heftig dat het bruine goedje nog net niet langs mijn benen gleed. Als je fris bent en net begonnen dan was dit laatste fun geweest nu was ik zooo blij dat ik beneden was, uiteraard ook al omdat daar eindelijk de finish was!
Hopelijk mag ik dit nog een tijdje doen maar ik voel dat de jaren gaan tellen!
Gemiddelde snelheid van mij ergens bij de 12.5 km per uur, en dan heb ik nergens lekker in het café gezeten!
De tijden Jack en Ron 308 en 309 in 7 uur en 19 minuten echter als ze hadden doorgereden en niet op mij hadden gewacht dan waren ze tussen de 40 minuten en een uur sneller geweest.
Ikzelf 338 , in 7.30 u, Alexander en Christiaan 7.41 .
Na aan het einde van een prachtige maar heftige dag, om even voor 9 u weer thuis.
Vervelend nieuws ,
bij en onbenullig fietstochtje is Astrid gister ten val gekomen in IJmuiden.
ze brak daarbij haar pols, en jukbeen over een week als de zwelling gezakt is word er gekeken of ze geopereerd moet worden na een nacht in het ziekenhuis mag ze vandaag (maandag) weer naar huis.
Na haar polsbreuk in 2016 in Spanje waar ze haar vakantie heeft moeten afbreken, het niet doorgaan van de vakantie in het voorjaar i.v.m een oorontsteking, is dit nu de derde keer , ze zouden volgende week een weekje weg gaan om lekker te fietsen , en nu dit weer.!je mag wel zeggen KUT!
27 juni
Ons voorland
http://racefietsblog.nl/documentaire-demarrage-over-een-groep-wielervrienden/
Vanavond op NPO 2 een documentaire over een fietsploegje van oude mannen, ons voorland?
Peter